Blog
Definicja i rola dnia bilansowego
Dzień bilansowy – definicja
Dzień czy moment bilansowy to pojęcia, które stosować można zamiennie, a ich definicji należy szukać w ustawie o rachunkowości. Pojęcie to objaśnione jest w art. 3 i zgodnie z jego treścią oznacza „dzień, na który jednostka sporządza sprawozdanie finansowe”. Potwierdzenie tych słów znaleźć można również w art. 45, który poświęcony jest zasadom sporządzania sprawozdania finansowego jednostki. Już w pierwszym ustępie artykułu ustawodawca precyzuje:
„Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 12 otwieranie i zamykanie ksiąg rachunkowych ust. 2, oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b, zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, określone w rozdziale 4”.
Sprawozdanie finansowe i jego elementy składowe
Sprawozdanie finansowe podmiotu to zestaw dokumentów, które pozwalają ocenić jego kondycję finansową. Sprawozdanie finansowe dotyczy konkretnego roku podatkowego i sporządzane jest na dzień bilansowy danej jednostki gospodarczej. W skład sprawozdania finansowego wchodzą:
● bilans,
● rachunek zysków i strat,
● informacja dodatkowa, obejmująca wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz ewentualne objaśnienia.
Bilans to nic innego jak zestawienie aktywów i pasywów przedsiębiorstwa. Innymi słowy składników majątkowych i źródeł ich finansowania. Rachunek zysków i strat znany jest również pod nazwą rachunku wyników. Jest to nic innego jak zestawienie operacji finansowych zrealizowanych w ostatnich 12 miesiącach. Informacja dodatkowa zawiera z kolei wszelkie dodatkowe dane oraz objaśnienia, które mogą być niezbędne do tego, by prawidłowo ocenić kondycję finansową podmiotu.
Co może być dniem bilansowym?
Dzień bilansowy niekoniecznie musi być dniem kończącym rok obrotowy. Ustawa o rachunkowości dokładnie precyzuje zasady otwierania i zamykania ksiąg rachunkowych. Zagadnieniom ten poświęcony jest cały art. 12. Co do zasady (obowiązują tu pewne wyłączenia) księgi rachunkowe otwiera się:
● na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym;
● na początek każdego następnego roku obrotowego;
● na dzień zmiany formy prawnej;
● na dzień wpisu do rejestru połączenia jednostek lub podziału jednostki, powodujących powstanie nowej jednostki (jednostek);
● na dzień rozpoczęcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości – w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń.
Artykuł ten precyzuje również, kiedy zamyka się księgi rachunkowe. Dokonuje się tego:
● na dzień kończący rok obrotowy;
● na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie;
● na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej;
● w jednostce przejmowanej na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, to jest na dzień wpisu do rejestru tego połączenia;
● na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, to jest na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału;
● na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości;
● na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami – nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.