Blog
Definicja i rola dnia bilansowego
Dzień bilansowy – definicja
Dzień czy moment bilansowy to pojęcia, które stosować można zamiennie, a ich definicji należy szukać w ustawie o rachunkowości. Pojęcie to objaśnione jest w art. 3 i zgodnie z jego treścią oznacza „dzień, na który jednostka sporządza sprawozdanie finansowe”. Potwierdzenie tych słów znaleźć można również w art. 45, który poświęcony jest zasadom sporządzania sprawozdania finansowego jednostki. Już w pierwszym ustępie artykułu ustawodawca precyzuje:
„Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 12 otwieranie i zamykanie ksiąg rachunkowych ust. 2, oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b, zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, określone w rozdziale 4”.
Sprawozdanie finansowe i jego elementy składowe
Sprawozdanie finansowe podmiotu to zestaw dokumentów, które pozwalają ocenić jego kondycję finansową. Sprawozdanie finansowe dotyczy konkretnego roku podatkowego i sporządzane jest na dzień bilansowy danej jednostki gospodarczej. W skład sprawozdania finansowego wchodzą:
● bilans,
● rachunek zysków i strat,
● informacja dodatkowa, obejmująca wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz ewentualne objaśnienia.
Bilans to nic innego jak zestawienie aktywów i pasywów przedsiębiorstwa. Innymi słowy składników majątkowych i źródeł ich finansowania. Rachunek zysków i strat znany jest również pod nazwą rachunku wyników. Jest to nic innego jak zestawienie operacji finansowych zrealizowanych w ostatnich 12 miesiącach. Informacja dodatkowa zawiera z kolei wszelkie dodatkowe dane oraz objaśnienia, które mogą być niezbędne do tego, by prawidłowo ocenić kondycję finansową podmiotu.
.jpg.aspx?stamp=638028217185870000)
Co może być dniem bilansowym?
Dzień bilansowy niekoniecznie musi być dniem kończącym rok obrotowy. Ustawa o rachunkowości dokładnie precyzuje zasady otwierania i zamykania ksiąg rachunkowych. Zagadnieniom ten poświęcony jest cały art. 12. Co do zasady (obowiązują tu pewne wyłączenia) księgi rachunkowe otwiera się:
● na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym;
● na początek każdego następnego roku obrotowego;
● na dzień zmiany formy prawnej;
● na dzień wpisu do rejestru połączenia jednostek lub podziału jednostki, powodujących powstanie nowej jednostki (jednostek);
● na dzień rozpoczęcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości – w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń.
Artykuł ten precyzuje również, kiedy zamyka się księgi rachunkowe. Dokonuje się tego:
● na dzień kończący rok obrotowy;
● na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie;
● na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej;
● w jednostce przejmowanej na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, to jest na dzień wpisu do rejestru tego połączenia;
● na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, to jest na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału;
● na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości;
● na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami – nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.