Czym są Pracownicze Programy Kapitałowe (PPK)?

Pracownicze Programy Kapitałowe to powszechny system oszczędzania dla pracowników, który zakłada partycypację trzech podmiotów:

● pracownika,

● pracodawcy,

● państwa.

Udział w PPK jest dobrowolny, a uczestniczyć w nich może każdy zatrudniony. W przypadku osób w wieku od 18 do 54 lat zapis do PPK jest automatyczny. Starsi pracownicy, by uczestniczyć w programie, muszą złożyć stosowny wniosek o przystąpienie do programu.

Uczestnicy programu gromadzą oszczędności na indywidualnych rachunkach, prowadzonych przez instytucję finansową wybraną przez pracodawcę. Kierowane na indywidualny rachunek pracownika środki pochodzą z trzech źródeł:

● od pracownika – wpłata podstawowa (obowiązkowa) w wysokości 2% wynagrodzenia + dobrowolna wpłata dodatkowa do 2% wynagrodzenia,

● od pracodawcy – wpłata podstawowa (obowiązkowa) w wysokości 1,5% wynagrodzenia + dobrowolna wpłata dodatkowa do 2,5% wynagrodzenia,

● od państwa – po wpływie pierwszych trzech wpłat (w następujących po sobie miesiącach), na rachunku pracownika zaksięgowana zostanie jednorazowa wpłata powitalna w wysokości 250 zł (niezależnie od uzyskiwanych dochodów); jeśli na rachunku w danym roku kalendarzowym zaksięgowana zostanie kwota w wysokości co najmniej 3,5% 6-krotności minimalnego wynagrodzenia, uczestnik PPK otrzyma dopłatę roczną w wysokości 240 zł.

Uczestnictwo w PPK wiąże się z czasową „utratą” przynajmniej 2% wynagrodzenia – tj. miesięczne wynagrodzenie netto przelewane na konto pracownika będzie nieco niższe, jednak brakująca kwota pojawi się na rachunku PPK, a dodatkową zasili go 1,5% od pracodawcy i 240 zł każdego roku od państwa.

Jak zrezygnować z PPK?

Uczestnictwo w PPK nie jest obowiązkowe i wielu pracowników mniej lub bardziej świadomie decyduje się na złożenie deklaracji rezygnacji z odkładania środków w programie. Wizja „utraty” tu i teraz nawet niewielkiej części wynagrodzenia jest dla wielu wystarczającym powodem, by z PPK zrezygnować.

Czy warto się na taki krok zdecydować? Najkorzystniejszym wariantem dla uczestnika PPK jest dokonanie wypłaty zgromadzonych środków dopiero po ukończeniu 60. roku życia. Korzyści są wówczas największe. Oczywiście nie oznacza to, że wypłaty nie można dokonać wcześniej. Trzeba się jednak liczyć w tym, że w takiej sytuacji nie otrzymamy całości zgromadzonych w programie środków. Czy powinno nas to zniechęcić? Niekoniecznie – nawet przy wcześniejszej wypłacie otrzymamy dużo więcej, niż sami wpłaciliśmy.

W całości utracimy środki, jakie na rachunek wpłaciło państwo, ale z części wpłaconej przez pracodawcę potrącone zostanie tylko 30%. Oznacza to, że przy wypłacie otrzymamy całość własnych składek (obowiązkowych i dodatkowych) oraz 70% składek przekazanych przez pracodawcę, pomniejszonych o podatek od zysków kapitałowych. Mając na uwadze powyższe, warto się zastanowić, czy rzeczywiście rezygnacja z PPK jest dla nas korzystna.

Deklaracja rezygnacji z PPK – jak ją wypełnić?

Deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK bez problemu znajdziemy w Internecie. Jest to na ogół jednostronicowy dokument, który należy uzupełnić swoimi danymi osobowymi (imię, nazwisko, PESEL, seria i numer dokumentu tożsamości), wskazać nazwę podmiotu zatrudniającego oraz sformułować oświadczenie, z którego jasno wynika, że rezygnujemy z dokonywania wpłat do PPK i jesteśmy świadomi konsekwencji, jakie się z tym wiążą. Deklarację taką należy uzupełnić datą i własnoręcznym podpisem, a następnie przekazać zatrudniającemu.