Jaki cel ma klasyfikacja przedsiębiorstw?

Przedsiębiorstwa klasyfikuje się przede wszystkim w celach porównawczych oraz statystycznych. Informacje na ich temat gromadzi chociażby GUS, który cyklicznie publikuje raporty na temat struktury polskiej gospodarki, udziału mikro-, małych, średnich i dużych przedsiębiorstw, ale także przeciętnych wynagrodzeń, poziomu zatrudnienia czy rodzaju prowadzonej przez nie działalności.

Dzielenie przedsiębiorstw na grupy i podgrupy często wynika również z innych powodów – np. podlegania pod odrębne przepisy i wynikające z nich obowiązki. Przykładowo, określone grupy przedsiębiorstw (np. spółki akcyjne czy komandytowo-akcyjne), a także podmioty osiągające duże przychody, zobowiązane są do prowadzenia pełnej księgowości.

Nierzadko warunkiem prowadzenia działalności przez konkretne podmioty gospodarcze jest również uzyskanie stosownych koncesji, pozwoleń czy wpisów do rejestru działalności regulowanych – zasady te tyczą się w dużej mierze podmiotów z branży finansowej, podmiotów handlujących alkoholem, lekami, produktami leczniczymi itd.

Przynależność do konkretnej grupy przedsiębiorstw bardzo często wpływa również na dostępność różnych form finansowania. Wiele programów rządowych czy unijnych ma na celu wspieranie drobnej i małej przedsiębiorczości. Podmioty osiągające stosunkowo niewielkie przychody mają tym samym szerokie możliwości w zakresie ubiegania się o dodatkowe środki na rozwój biznesu. Dostępne są dla nich najróżniejsze dotacje, preferencyjne pożyczki lub inne formy wsparcia.

Szczególnie na początku biznesowej drogi jest to ogromne ułatwienie, gdyż banki nie są zbyt chętne, by finansować młode biznesy. Między innymi z tego względu na znaczeniu zyskuje faktoring, który dostępny jest dla każdego przedsiębiorcy – niezależnie od rynkowego stażu oraz skali prowadzonego biznesu.

Kryteria podziału przedsiębiorstw

Najpowszechniej stosowana klasyfikacja przedsiębiorstw opiera się na kryterium wielkości. Dzieli ona podmioty gospodarcze na:

● mikro – zatrudniają do 9 pracowników, a ich roczny przychód lub suma bilansowa nie przekraczają 2 milionów euro,

● małe – zatrudniają od 10 do 49 pracowników, a ich roczny przychód lub suma bilansowa nie przekraczają 10 milionów euro,

● średnie – zatrudniają od 50 do 249 pracowników, ich roczny przychód nie przekracza 50 milionów euro, a suma bilansowa 43 milionów euro,

● duże – do tej grupy trafiają wszystkie pozostałe podmioty gospodarcze.

Kolejnym często wykorzystywanym kryterium podziału przedsiębiorstw jest forma własności. Na tej podstawie podmioty gospodarcze dzieli się na prywatne i publiczne. Sektor publiczny reprezentują przedsiębiorstwa będące własnością lub współwłasnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Sektor prywatny to z kolei podmioty gospodarcze, których właścicielami są osoby fizyczne, spółdzielnie czy spółki.
Zasadne wydaje się również dzielenie przedsiębiorstw ze względu na rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej. Najbardziej ogólna klasyfikacja wyróżnia dwie grupy podmiotów:

● usługowe,

● produkcyjne.

W ramach każdej z tych grup można wydzielić wiele podgrup, które jeszcze precyzyjniej określać będą zakres prowadzonej działalności. Doskonałym przykładem może być chociażby Polska Klasyfikacja Działalności (PKD), która znajduje zastosowanie w statystyce, ewidencji, dokumentacji czy chociażby rachunkowości. Dzieli ona przedsiębiorstwa na grupy i podgrupy w sposób niezwykle precyzyjny i zgodny z międzynarodowymi standardami.