Kto może wystawić fakturę?

Faktura stanowi jeden z najpopularniejszych dokumentów księgowych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, fakturę wystawić należy w sytuacji dokonania sprzedaży towarów, ich dostawy lub ewentualnie świadczenia usług na rzecz innego podatnika VAT lub nawet osoby prawnej, która VAT-owcem nie jest. Obowiązek ten tyczy się również takich sytuacji, jak wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów czy sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju, a także w sytuacji otrzymania części lub całości zapłaty, przed dokonaniem tych czynności.

Dane do faktury – o czym nie możesz zapomnieć?

Choć wystawienie faktury nie jest niczym trudnym, zdarza się, że przedsiębiorcy często zapominają o ważnych detalach.

W tym miejscu należy podkreślić, że niekompletna lub nieprawidłowo uzupełniona faktura nie może zostać zaksięgowana. Jakie informacje musi zawierać?

M.in.:

● datę wystawienia oraz numer identyfikacyjny,

● precyzyjne oznaczenie stron transakcji – nazwy, adresy, numery NIP,

● daty dokonania / zakończenia dostawy towaru oraz otrzymania zapłaty,

● rodzaj towaru lub wykonanej usługi, wraz z jednostką miary lub zakresem usługi,

● cenę jednostkową (netto),

● przyznane rabaty, opusty i obniżki,

● wartość towaru / usługi (netto),

● stawkę i kwotę podatku,

● całkowitą kwotę należności (brutto).

Rodzaje faktur w obrocie gospodarczym

W obrocie gospodarczym stosuje się wiele różnych rodzajów faktur. Do najczęściej stosowanych zalicza się:

● Faktura sprzedaży – klasyczna faktura sprzedażowa, która jest najpopularniejszą fakturą w obrocie gospodarczym.

● Faktura zaliczkowa – służy dokumentowaniu wszystkich otrzymanych od kontrahenta zaliczek, zadatków czy przedpłat, dokonanych przed wydaniem towaru czy też wykonaniem usługi.

● Faktura końcowa – wykorzystywana jest do finalnego rozliczenia transakcji, która była udokumentowana częściowo fakturami zaliczkowymi. Wystawia się ją tylko w sytuacji, gdy otrzymane zaliczki nie pokrywają całości należnej kwoty.

● Faktura korygująca – służy dokonywaniu korekt w błędnie wystawionych fakturach lub ewentualnie w przypadku konieczności dokonania w nich zmian (np. w sytuacji przyznania rabatu czy zwrotu towarów i opakowań). Faktura taka musi zawierać określenie „korekta” lub „faktura korygująca”.

● Faktura VAT małego podatnika – faktura wystawiana przez tzw. małego podatnika, który rozlicza się metodą kasową. Faktury takie muszą posiadać odpowiednie oznaczenie – „metoda kasowa”.

● Faktura VAT RR  – faktura wystawiana przez nabywcę płodów rolnych od rolnika ryczałtowego.

● Faktura VAT marża – specjalny rodzaj faktury, który zarezerwowany jest dla transakcji dotyczących sprzedaży używanych przedmiotów, dzieł sztuki, antyków i przedmiotów kolekcjonerskich, a także usług turystycznych. Opodatkowaniu podlega wówczas tylko doliczona marża.

● Faktura podatnika zwolnionego z VAT – faktura wystawiana przez podmioty korzystające z podmiotowego lub przedmiotowego zwolnienia z podatku VAT.

● Faktura pro forma – jej wystawienie nie powoduje żadnych konsekwencji podatkowych, gdyż nie jest ona dokumentem księgowym. Służy przedstawieniu kontrahentowi oferty handlowej. Zaakceptowanie oferty przez kontrahenta wymaga wystawienia faktury właściwej.

● Faktura uproszczona – faktura dokumentująca sprzedaż na kwotę w wysokości nie większej niż 450 zł brutto lub 100 euro brutto. O jej wystawieniu decyduje przedsiębiorca – korzystanie z faktury uproszczonej nie jest bowiem obowiązkiem.

Wystawiając fakturę z odroczonym terminem płatności, narażamy się na pewne trudności z utrzymaniem płynności finansowej. Problem ten jednak można rozwiązać poprzez sprzedaż takiej faktury firmie faktoringowej – w NFG środki z faktur uzyskać można nawet w 5 minut.