Udostępnij:
09-02-2023

Metody amortyzacji: podatkowa i bilansowa

Pojęcie amortyzacji znane jest każdemu przedsiębiorcy. Nie każdy potrafi jednak wyjaśnić różnicę pomiędzy amortyzacją podatkową a amortyzacją bilansową. Wyjaśniamy, jak należy rozumieć te pojęcia, gdzie szukać ich podstawy prawnej oraz na czym polegają najważniejsze między nimi różnice w kontekście definicji środka trwałego, zasad stosowania odpisów amortyzacyjnych oraz dostępnych metod amortyzacji.

Amortyzacja podatkowa


Amortyzacja podatkowa i amortyzacja bilansowa pełnią dokładnie tę samą funkcję. Ich istota polega na cyklicznym zmniejszaniu wartości środka trwałego na skutek jego postępującego zużycia. To, co je odróżnia, to przede wszystkim podstawa prawna. Amortyzacja podatkowa wynika wprost z ustawy o podatkach dochodowych. Ustawodawca dokładnie precyzuje zasady amortyzacji, jednak nie odwołuje się do przewidywanego okresu ekonomicznej użyteczności konkretnych środków trwałych. W załączniku do ustawy wyszczególnia konkretne grupy środków trwałych, dla których narzuca konkretną stawkę amortyzacyjną.

Ustawa dopuszcza możliwość wyboru jednej z dostępnych metod amortyzacji dla poszczególnych grup środków trwałych i jednocześnie nakłada obowiązek jej stosowania do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Dopuszczalne jest również stosowanie amortyzacji jednorazowej, o ile spełnione są określone w ustawie warunki:

„Podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3–8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych”.


Amortyzacja bilansowa


Amortyzacja bilansowa wynika z przepisów ustawy o rachunkowości, która nie narzuca konkretnych stawek amortyzacyjnych, ale wskazuje na konieczność ich dostosowania do okresu ekonomicznej użyteczności środka trwałego. Traktuje na ten temat art. 32:
„Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej uwzględnia się okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego, na określenie którego wpływają w szczególności:

1) liczba zmian, na których pracuje środek trwały,

2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego,

3) wydajność środka trwałego mierzona liczbą godzin jego pracy lub liczbą wytworzonych produktów albo innym właściwym miernikiem,

4) prawne lub inne ograniczenia czasu używania środka trwałego,

5) przewidywana przy likwidacji cena sprzedaży netto istotnej pozostałości środka trwałego”.

Stosowną stawkę dla danego środka trwałego ustala kierownik jednostki. Stawkę amortyzacji ustala się na dzień przyjęcia środka trwałego do użytkowania. W tym samym czasie konieczne jest również ustalenie stosownej metody amortyzacji, którą konsekwentnie należy stosować aż do pełnego umorzenia środka trwałego.

amortyzacja-podatkowa.jpg


Różnice między amortyzacją bilansową a podatkową


Różnice między amortyzacją podatkową a bilansową dotyczą przede wszystkim czasu, przez jaki dany środek trwały może być amortyzowany. Wprawdzie amortyzacja podatkowa z góry narzuca konieczność stosowania konkretnych stawek amortyzacyjnych, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, by były one identyczne z ustalonymi przez kierownika jednostki stawkami amortyzacji bilansowej.

Pisząc o różnicach, wspomnieć należy o możliwości stosowania odmiennych metod amortyzacji, co również wynika wprost ze stosownych regulacji prawnych, a także odmiennych zasad stosowania odpisów amortyzacyjnych – prawo bilansowe nie rozróżnia środków trwałych ze względu na ich wartość.

Ponadto warto wiedzieć o odmiennych definicjach środków trwałych w ustawie o podatkach dochodowych oraz ustawie o rachunkowości – przykładowo inwentarz żywy wg ustawy o rachunkowości jest środkiem trwałym, ale już wg prawa podatkowego nie.


Jesteś przedsiębiorcą? To Cię zainteresuje!


Wystawiasz faktury z długim terminem płatności? Zamień je na gotówkę w 5 minut!
Faktoring umożliwia przedsiębiorcy uzyskanie środków finansowych zaraz po dokonaniu sprzedaży lub wykonaniu usługi. Dokumentem na podstawie którego NFG może wypłacić pieniądze jest dokument potwierdzający transakcję, w tym oczywiście faktura VAT. eFaktoring NFG oferuje szybki i 100% on-linowy proces zamiany faktury na gotówkę, a środki na konto Twojej firmy mogą dotrzeć nawet w 5 minut!
Załóż darmowe konto i sprawdź faktoring NFG! Nic Cię to nie kosztuje i nie wiąże się z żadnymi zobowiązaniami. Dopiero gdy zdecydujesz się na skorzystanie z faktoringu zatwierdzisz umowę kodem SMS.


Innym ciekawym rozwiązaniem są raty dla biznesu. Wielu przedsiębiorców poszukuje możliwości rozłożenia na raty faktur zakupowych. Taką usługą jest Fakturatka NFG, która umożliwia szybkie rozłożenie na raty faktur z przyszłym terminem płatności. Proces jest bardzo prosty! Wystarczy na kalkulatorze wskazać kwotę faktury, liczbę rat i wysokość opłaty wstępnej. Po szybkiej kalkulacji kosztów wystarczy złożyć wniosek o finansowanie faktury i zatwierdzić warunki SMSem. NFG w dniu płatności faktury przelewa środki na konto dostawcy wskazane na fakturze, a przedsiębiorca spłaca należność w ratach na konto NFG. Co ważne, na raty można rozłożyć zarówno towary, sprzęt jak i usługi! Dzięki takiemu rozwiązaniu firmy racjonalnie zarządzają budżetem, odpowiednio alokując środki na spłatę raty, zyskując w ten sposób pieniądze na bieżącą działalność, spłatę US, ZUS czy wypłatę dla pracowników.

Załóż darmowe konto i na kalkulatorze wylicz wysokość raty! Nic Cię to nie kosztuje i nie wiąże się z żadnymi zobowiązaniami. Dopiero gdy zdecydujesz się rozłożyć płatność na raty zatwierdzisz umowę kodem SMS.